Kondycja ponowoczesna Lyotarda – aktualność tej książki z początku lat 70′, która przecież traktuje o przyszłości, przyszłości będącej obecnie naszą teraźniejszością, jest tak duża, że postanowiłem zebrać kilka głównych myśli tego dzieła w jednym eseju, by skonfrontować się z naszym czasem historycznym, zwanym również postmodernizmem.
Czytaj dalej „Kondycja ponowoczesna – Lyotard i postmodernizm”Kategoria: maciej-skomorowski_filozofia
Cóż, oprócz tego, że jestem dyplomowanym filozofem (UW), to filozofię uważam za dziedzinę istotnie ważną egzystencjalnie i egzystencyjnie – filozofia stanowi ważną część mojej działalności codziennej, uprawiam filozofię z przekonaniem o tym, że można osiągnąć poprawne wyniki poznawcze i dość ściśle ustalić hierarchię aksjologiczną.
Warszawa, Bemowo, Jelonki – fotografia. „Życie na przedmieściach” (mapa, obraz, kadr) –
Zdjęcia tu zamieszczane stanowią dokumenty moich najbliższych okolic.
Czytaj dalej „Warszawa, Bemowo, Jelonki – fotografia. „Życie na przedmieściach” (mapa, obraz, kadr) –”Manifest
Manifest ten ma charakter filozoficzno-poetycko-egzystencyjny i jak każdy manifest stanowi próbę samookreślenia się, rozpoznania pozycji, stanowiska i sytuacji uznanych za własne. Pod manifestem podpisał się: Maciej Skomorowski. Manifest składa się dokładnie z 20 punktów.
Czytaj dalej „Manifest”_tensje
Cztery lata temu wróciłem znad morza, zostało mi jeszcze kilka dni urlopu, postanowiłem coś napisać. _tensje to utwór koncepcyjny, przygotowany zgodnie z wcześniejszym, szczegółowym planem. Termin „tensja” występuje w naukach o Ziemi. Oznacza tarcie, ścieranie się płyt tektonicznych. Utwór nie był dotychczas publikowany.
Czytaj dalej „_tensje”Hopper: przestrzeń człowieka i przestrzeń rzeczy
Fragment nigdy nie dokończonego szkicu o malarstwie Edwarda Hopper’a. To zdecydowanie mój ulubiony malarz współczesny i możliwe, że kiedyś dokończę ten szkic, ponieważ moje zainteresowanie jego twórczością nigdy się nie wyczerpało. Czytaj dalej „Hopper: przestrzeń człowieka i przestrzeń rzeczy”
O poezji Charlesa Bukowskiego
Przystępowałem do refleksji nad wierszami Charlesa Bukowskiego, znając
go dobrze jako powieściopisarza, choć nie czytanego przeze mnie już od
dawna, to jednak znakomicie zapamiętanego, zapamiętanego tak, że do
jego wierszy podchodziłem z wielką ciekawością i już ukształtowanym
wyczekiwaniem. Czytaj dalej „O poezji Charlesa Bukowskiego”